Plan Daltoński to metoda nauczania, która opiera się na autonomii ucznia i jego samodzielności w zdobywaniu wiedzy. Została opracowana przez Helen Parkhurst na początku XX wieku.
Plan daltoński opiera się na czterech filarach:
- Samodzielność – dzieci są odpowiedzialne za swoje własne uczenie się.
W planie daltońskim dzieci są odpowiedzialne za swoje własne uczenie się. Oznacza to, że same wybierają, czego chcą się uczyć, kiedy chcą się uczyć i jak chcą się uczyć. Na tablicy z tygodniowym planem pracy dzieci mają zwizualizowane zadania do wykonania w danym tygodniu. Dzieci same decydują w którym momencie je zrealizują, oznaczając wykonanie zadania na tablicy. Dzięki czemu mogą samodzielnie planować swoją pracę.
- Współpraca – dzieci uczą się od siebie nawzajem.
W planie daltońskim dzieci uczą się współpracy. Oznacza to, że uczą się, jak pracować razem, aby osiągnąć wspólny cel. Dzieci mogą współpracować z innymi dziećmi, aby rozwiązywać problemy, wykonywać zadania lub tworzyć projekty.
- Refleksja – dzieci myślą o tym, co się uczą.
W planie daltońskim dzieci uczą się refleksji. Oznacza to, że uczą się myśleć o tym, co się uczą. Dzieci mogą myśleć o tym, co rozumieją, czego nie rozumieją i jak można wykorzystać zdobytą wiedzę w praktyce.
- Odpowiedzialność – dzieci dbają o swoje otoczenie.
W planie daltońskim dzieci uczą się odpowiedzialności za swoje działania. Dzieci są odpowiedzialne za sprzątanie po sobie, wykonywanie powierzonych im zadań i przestrzeganie zasad przedszkola.
Te cztery filary planu daltońskiego są podstawą, na której opiera się ta metoda nauczania. Pozwalają dzieciom na rozwijanie się w wszechstronny sposób i przygotowują je do dalszej edukacji.
